გარემოსდაცვითი ინფორმაციისა და განათლების ცენტრი
გარემოსდაცვითი განათლების ისტორია XX საუკუნის 70-იანი წლებიდან იწყება. საერთაშორისო საზოგადოებამ გარემოსდაცვითი განათლების მიზნები, ამოცანები და პრინციპები პირველად ჩამოაყალიბა ბელგრადის 1975 წლის ქარტიაში, რომლის განვითარება მოხდა 1977 წელს ქ. თბილისში გამართულ პირველ საერთაშორისო სამთავრობოთაშორისო კონფერენციაზე “გარემოსდაცვითი განათლების შესახებ”. კონფერენციაზე მომზადდა “თბილისის დეკლარაცია”, რომელშიც ჩამოყალიბდა ფორმალური და არაფორმალური გარემოსდაცვითი განათლების სისტემის სტრუქტურა, როგორც ადგილობრივ, ასევე ეროვნულ და საერთაშორისო დონეებზე. ნათლად განისაზღვრა გარემოსდაცვითი განათლება, როგორც „სასწავლო პროცესი, რომელიც იწვევს ადამიანის ცოდნისა და ცნობიერების დონის ამაღლებას გარემოსა და მასთან დაკავშირებული გამოწვევების შესახებ, ავითარებს აუცილებელ უნარებს და ექსპერტულ ცოდნას გამოწვევების გადასაჭრელად და სტიმულირებას უწევს მიდგომებს, მოტივაციებსა და ნაკისრ ვალდებულებებს, რათა მიღებულ იქნეს კარგად არგუმენტირებული გადაწყვეტილებები და განხორციელდეს პასუხისმგებლიანი ქმედებები”. გარემოსდაცვითი განათლება გარემოსდაცვითი გამოწვევების გადაჭრის ერთ-ერთი მთავარი მექანიზმია.